Orta yaşı çok geçtim.
Gençte değilim'ki.
İstediğim yerde bulunmadım.
Biraz daha az gülümsedim.
Hayatın yıllarında az baharım.
Çok yaşadım sonbahar ve kışları.
Yaşlarım döküldü yaprak yaprak.
Dudaklarımdaki sevda kurudu.
Gençliğimde gitti daha geldiğini görmeden.
Bedenim üşüdü ayaz ayaz.
Duygularımdaki yaşam kırılgan.
Hayat beni sıcak merhaba ile karşılamadı.
Hayat,
Gökyüzüne bakıpta gördüğün yıldızın,
Arkasını görememektir.
Bunu çok iyi bilen ve yaşayanlardanım.
Hayat,
Büyük dağların arasında,
Sis olup kalmış umuttur.
Her zaman,
Bir gün dağların arasında sis kalmış,
Bu umudun sana gelip,
O gün,
Diğer günlerden farklı doğması beklersin.
Şimdi Geciken Güneş,
Her günüme doğuyor.
Geciken Güneş'e şimdi,
Ne kadar sitemkar olsamda,
Ona hiç ahlarım vahlarım yok.
Çok şükür,
Gelip banada uğraması bile teselli.
Çünkü onsuzluğa bu gözyaşlarım,
Acı acı çok döküldü.
Yüzünü hiç görmediğim için.
Çünkü bu bedenim çok üşüdü,
Tadını hiç bilmediğim için.
Çok teşekkür ederim sana hayat.
Beni geçte olsa ısıtıp yaşattığın için.......
15/12/2006
c.tesi
Kayıt Tarihi : 17.12.2006 21:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın insanları nasıl sınav yaptığını bilemeyiz.Hayat'ta yaşamak ve ayakta kalabilmek için inadına sabırlı olmak şarttır.Sayın Geciken Güneş rumuzlu muhterem bey' efendinin rumuzundan ilham alınarak yazılmıştır.....

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!