Geceyi sana yazdım, yıldızlar ve ay şahit oldu sessiz fısıltılarıma, yağmur gibi düşen hislerimde seni aradım, kalbimin en derin köşesinde hep sen vardın .
🌧️Geceyi Sana Yazdım ✍️
Kaç kere sustuk aslında içimizde,
Kaç kere “bitti” dedik birbirimize,
Her defasında aynı ses vurdu yüreğimize,
“Olmuyor sensiz, olmuyor yine.”
Ayrıldık kırıldık kendi içimizde,
Savrulduk farklı yolların sessizliğine,
Ama aynı şarkıda buluştuk yeniden,
Aynı gökyüzü dokundu ikimize.
Neden biz birbirimizden vazgeçemiyoruz,
Belki alışkanlık, belki yara içimizde,
Belki de söyleyemediğimiz bir hikâye,
Her neyse hâlâ kanıyor derinimizde.
Küs kalmak istedik kaç kere,
Unutmak istedik ama olmadı bir kere,
Kalbimiz hep fısıldadı gizlice,
“Gitme” dedi birbirimize.
Yağmur yüreklim ne zaman uzak dursak,
İçimde ince bir sızı yürür sessizce,
Sen gidince eksilir bir yanım biliyorsun,
Ben kaçsam da yine seni çeker içimdeki gizlice,
Ne seni silebiliyorum, ne de susabiliyorum,
Kalbim çoktan alıştı ikimizin yaralı sessizliğine.
Aramızda adı yasak bir his var,
Ne sen söyleyebiliyorsun, ne ben konuşabilir,
Yaklaşsak olmuyor, uzak dursak sızlıyor,
Kader bizi aynı kördüğüme sürükler.
Defalarca vazgeçmek geçti içimizden,
Her denemede biraz daha kanadık içten,
Olmaması gerekiyor biliyoruz ikimiz de,
Ama kalbimiz bırakmıyor birbirimizden.
Belki kader yazdı inadına bizi,
Belki de yük olduk birbirimizin yüreğine,
Ama yokluğumuz ağır geldi hepimize,
Çünkü birimizin yarası ötekinin kendisiyle.
Bu yüzden ne sen gidebiliyorsun,
Ne de ben kopabiliyorum senden,
Yasak, yanlış, uzak, fark etmeden,
Biz birbirimizden hiç vazgeçemiyoruz.
Kayıt Tarihi : 26.11.2025 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!