Ah, kalbim sana yönelmiş bir pusula gibi,
her dönüşte yine senin kıyına çarpıyor.
Gözlerin geceyi kavuran iki yıldız;
bir bakışınla sönüyor yeryüzü.
Sen yürürken, zaman geri sarar kendini.
Saatler diz çöker, dakikalar af diler.
Ve ben her adımında biraz daha mahkum olurum aşkına.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta