Sonra sessizce yürüdüm gecede
Bir yaprak ölü bedenini bırakıyordu toprağa
Ay bir yıldızı alıyordu koynuna utanarak
Balkonda bir kadın gölgesini asıyordu ipliğe
Bir çocuk bir odadan diğerine sesini taşıyordu annesine
Gecenin en derin sessizliğinde bırakıp heybemi bir kaldırım taşında
Secde ettim tüm yüreğimle ölü bir yaprağa
Sana büyük bir sır söyleyeceğim Zaman sensin
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Devamını Oku
Zaman kadındır İster ki
Hep okşansın diz çökülsün hep
Dökülmesi gereken bir giysi gibi ayaklarına
Bir taranmış
Bir upuzun saç gibi zaman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta