Geceye Şiir Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Yıldızlar mırıldanırken gizemli türkülerini,
Benim içimde fırtınalar kopar, isyan başlar.
Gecenin karanlığında kaybolurken umutlarım,
Kalemimde çıkan duman, isyankar bir nefes gibi.

Geceye büründüm, siyahın kollarında,
Yıldızlarla süslü bir maziye yürüdüm.
Karanlık sokaklarda kayboldum anılarla,
Gökyüzünde bir özlemin izini sürdüm.

Rüzgarla dans eden gölgelerin arasında,
Yıldızların hikayesini dinledim sessizce.
Geceye gömüldüm, hüzünle sarıldım kucaklaşan,
Bir şiir yazdım yıldızlara, gizlice.

Gözlerimde parlayan gece yıldızları,
Anıları çağırdı, düşündüm uzun uzun.
Geceye dokundum, onlara sordum soruları,
Kalbimde saklı kalan eski bir sevda şarkısı okudum.

Gece, sessiz şahit oldu duygularıma,
Kelimeler hareket etti kağıt uykularıma.
Bir şiir bıraktım geceye, armağan yıldızlara,
Sessizce süzülen bir serenade geldi kulağıma.