Gündüz, insanı insan yorar.
Sözler değil, bakışlar değil; asıl yoran, arkasındaki hesaplar, maskeler ve sahte tebessümlerdir.
Ve gün boyu o yükü sırtında taşıyan ruh, akşam olunca tek bir dilek tutar:
“Keşke hep gece olsa…”
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta