Geceye Ağıt Şiiri - Kürşad Buğra Yılmaz 2

Gece
Karanlık saçlarını
Çoktan sermiş
İstanbul’ un üzerine
Yağmur yağıyor
Ama ben ıslanmıyorum
Yarım kalıyor dudağımda
Hüzzam bir şarkı
Hıçkırıklarım yırtıyor
Karanlığını gecenin
Ağlıyorum

Bu gece Kız Kulesi
Hiç olmadığı kadar yalnız
Hiç olmadığı kadar mahsun
Ayasofya
Ve yıldızlar
Her gece
Avuçlarıma düşen yıldızlar
Yok bu gece
Ağlayan ben miyim
Yoksa İstanbul’ mu
Bilmiyorum
Erkekler ağlamaz diyen
Şarlatana inat
Tutsak bir nehir gibi
Çağlıyorum...

Biliyorum
Bulut ağlamazsa
Toprak gülmezmiş
Ve biliyorum ki
İnsan unutulmazsa
Ölmezmiş..
Şimdi ağlıyorum
Ki toprak gülsün
Unutuldum madem
Bu yürek ölsün
An gelir
Yine dirilir
Taze baharlarda
Zira budur sevginin manası
"Her dem yeniden doğarız
Bizden kim usanası..."