Geceydim Şiiri - Ayşe Umut

Dün
gözlerimi düşürdüm, geceydim...
Yarım kalmış çocukluğum iğneler batırıyordu kundağına
Düşlerini kundaklıyordu bir bakıma
Sevdiğim uzaktaydı
Rüyamı yiyordum

Ölüm üflüyordu ötesinden berisinden
Mezarlar birinci geliyordu her seferinde
Kefen biriktiriyordum
Bütün dölleri kurşuna dizmiştim

Doğa sırasıyla dizildi önüme
Güneşi dizlerinden vururken,
gündüz koleksiyoncularını öpüşüm geldi aklıma
Geceydim
Ve o sıra Zeus'tan günün çocuğu doğdu Dionysos adında
Menileri dağıtacaktı Dionysos, pazarlık yapacaktı yaşamla

Geceydim
Ayın denize düşürdüğü yakamozları aşırdım
Yıldızlar üşüştü oltama bir bir
Yırttılar kadınlık ağımı

Ve Semele'yi öldüren işgalci yıldırım
karanlık bulut gibi çöktü üstüme
artık bir körebeydim
Geceydim...