Aklımın bir karış azcık sağından
Feryad-ı figanla fe/veran geçer,
Kör kütük fikrimin nazlı çağından
Çok içli bir ''ah'' la dem devran geçer.
Sarsılır sesinden heybetli dağlar
Her gönülden ayrı bir viran geçer,
Ardından tüm gözler ibretle ağlar
Sanırsın çileli bir kirman geçer.
Birikir nefiste duygular bir bir
Her nikaha muta bir Îran geçer
Gök mü yere yer mi göğe tabidir
Neden iki derde bir derman geçer?
Nedir bu gözyaşı nedir bu hüzün
Her günün kalbinden bir tiran geçer,
Cemresiz haresiz zifir gündüzün
Tam orta yerinden bir cevran geçer.
Fikir curcunadır, akıl karışık
Verimsiz hislerden bir harman geçer,
Gecenin ardına vursa da ışık
Şafağı hapseden bir ferman geçer.
Ne çare çaredir ne derman derman
Taş kesen yürekten bir vicdan geçer,
Her acı ker/bela her ah el-eman
Gönül bahçesinden bir Mervan geçer.
Arslanoğlu / 20.07.2014
''Gül ve Gazel'' kitabım'dan
Ali Osman ArslanoğluKayıt Tarihi : 14.4.2015 15:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!