Gecenin tam ortası,
Debreşen yalnızlığım mı yoksa,
Karanlık odamdaki sensizliğim mi,
Uzun zamandır böyleyim.
Masamda bi mum çaresiz yanıyor,
Kalemim HEP seni YaZIyor,
Duygularım hayalini kovalıyor.
Dünden kalma hüzünler yatağımda.
Ne yana dönsem bana seni soruyor,
Ellerim ellerini tenim bedeni,
Nefesim nefesini istiyor.
Odam mahsun ben mahsun gece bitiyor.
Uyansam ne olur sensiz,
Güneş ellerimden tutsa,
Deniz köpükleriyle sevse,
Bulutlar kahvaltıya gelse,
Başım göğe değse,
Olur mu sensiz....
GECENİN ÜÇÜNDE,HASRET NÖBETİMDE,
YİNE SANA GELDİMDE.
YOKLUĞUN ELİMDE,
YİNE SENSİZ SABAH OLUYOR.
SANKİ UYANSAM NE OLUYOR.
Kayıt Tarihi : 26.6.2007 03:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!