Gecenin sarhoşluğu

Günün ilk saatlerinin maviliğinde boğuluyorum Dağların arasında
İrili ufaklı taş yığınları var etrafımda
Gölgesini üzerimde hissediyorum
Belklediğim o an gelip çattığında
Loş sarıya yakın turuncu rengine adıyorum kendimi
Unutuyorum geçirdiğim dertleri
Göğüm rengarenk oluveriyor gelişinde
Ne yazıkki sende bana zarar veriyorsun
Yakıyorsun eritiyorsun benliğimde kendimi
Korkutucu ihtişamıyla yanımda duran
Taş yığınlarına sığınıyorum
Senin hiddetinden cezan dan
Ne senden vazgeçebiliyorum
Ne de onların gölgesinden
Taşlara sığınıp gönlümü gün geçtikçe taşlaştırıyorum