Gecenin Renkleri Şiiri - Düş Lem

Uykumun boşluğundan sızan gölge

Ağır aksak adımlarının ritminde

Kayboluyor düşüncelerim

Bir yıldız gibi düşüyor geceme sessizliğin!

Karanlığın en kör noktasında

Sessiz bir çığlığa dönüşüyor

…………..

Devleşirdin gecemde

Kahramanım olurdun

Kurtarırdın yağmalanmış dünyamı

Evrenin göçüklerinden.

Seyyah bir doktor gibi

Birer birer bulup yaralarımı

Sarıp sarmalardın.

Alıcı kuşlar gibi

Gökyüzüme dolanırdın sonra

Ardın sıra sürü sürü martılar

Göğüme kanat çırpardı

Geceyi bölerdik bin bir heceye

Yokluğun soğuk bir iklim gibi,

Doldu geceme.

Boğazımda düğümlendi hevesim

Soldu renklerim.

Dudağımdan çığlık çığlığa dökülen sessizlik;

Dökme geceyi içime!