Gecenin Kızı
Ben,
Unutulmuş bir hikâyeyim belki.
Okunmamış sayfalarım var hâlâ,
Ama rüzgâr her geçişinde
Bir harf bırakıyor kalbime.
Kimse sormaz:
“Bu sessizliğin içinde ne taşıyorsun?”
Oysa ben,
Yalnızlığımla büyüttüm kendimi.
Köküm derin, gövdem ince,
Ama yıkılmaz bir sabırla dimdik…
Bazen düşlemek bile lüks gelir insana,
Ama ben…
Seraplara inandım.
Ve her hayal kırıklığından sonra
Bir yaprak daha verdim hayata.
Gecenin Kızı
Gece ne kadar karaysa,
Sen de o kadar parlaksın aslında.
Çünkü karanlık seni yutamadı,
Sen yıldız oldun içine.
Mercan Demir
10.11.24
Mercan Demir
Kayıt Tarihi : 29.9.2025 22:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!