Gecenin en dipsiz Şiiri - Murat Ülkü

Gecenin en dipsiz, en donuk saati,
Göğsümde bir titreme, adı: kayıp.
Kaybolmak değil derdim, unutulmak hiç,
Beni benden çalan o sisli, loş kuytu.
Yarınları yutan bir karanlık uyku.
​
Aynada bir yabancı, baktıkça buz tutar,
Hatıralar camdan, tek tek çatlayıp uçar.
Zihnimin o kalesi yavaşça çözülürken,
İçimde bir çığlık sessizce yalvarır:
"Adımı fısılda, ne olur, ne olur, yeniden!"
​
En çok da sevdiklerime ağır bir yük olmak,
Bir bakışla onlara acıyı sunmak.
Her dokunuşta bir mahcubiyet duymak,
Bir elin merhametine mahkûm kalmak.
Giderek eriyen, yok olan bir heykel olmak.
​
Sadece zaman değil ki içimi oyuklayan,
Sonsuz bir yalnızlık, sessiz bir uçurum.
Konuşmak isteyip de dilimin kilitlenmesi,
Kalabalıkta bile kimsesizliğin yansıması.
Bu sona hazırlıksız ruhumun son sancısı.
​
Ben hep anılarla ördüm bu hayat yolunu,
Ne bir eğilme, ne bir bükülme bildim.
Dileğim: Bir gün veda ederken dünyaya,
Asaletim kalsın, ruhum yanımda.
O son nefeste bile dimdik kalsın duruşum.
​
Parmaklarımdan akıp giden ince bir kum,
Akıl denen o kristal fanusun kırılması.
Özenle biriktirdiğim her bir hayat ipliği,
Bir fırtınada yırtılan eski bir kumaş gibi.
Oysa ne çok istedim, bu bütünlüğün kalması.
​
Beni affet, ey hayat, bu korkaklığım için,
Ölümden değil, kendi içimde bitmekten korkuyorum.
Gözlerim açıkken bile varlığım yok oluyor,
Sessizce çekilmek, adımı unutmadan.
Böyle bir boşluktan, böyle bir hüsrandan.

Odamdaki lambanın son titrek ışığı,
Gölgesi uzar içimdeki o büyük matemin.
Bir damla yaş düşer o kurumuş gözden,
"Ben buradaydım," der, "Beni söküp atmayın!"
O eski benliğimin son kez geri dönüşü.
​
Kollarını açıp beni sarmanı isterim,
O korkunun en derin, en soğuk noktasında.
Bana "geçecek" deme, sadece yanı başımda ol,
Sonsuzluğa uzanan tek bir yeminle:
"Ben, her parçanı biliyorum," de, o son vedada.
​
Bu korku ile doğar, bu korkuyla yaşarım,
Ne denli ağır, ne denli yakıcı bu ağıt.
Yine de her sabah güneşe bakıp sorarım:
Belki bugün, o fırtına daha uzaktır bize.
Bedenim değil, sadece ruhumun ismi kalsın geride.