Birlikte yapmıştık gecenin dökümünü
Önümüzde yığınlar damarlarımızdan koparılmış
Yalnızlığa mahkum olmuştuk hep birlikte
Bitmez tükenmez karanlıkları taşıdık
Küçük bir sevinç bile yeterdi belki
Oysa yüzlerimizi sahnelere hapsetmiştik
Oynayanlar bizdik seyredenler biz
Bitirdik kendimizi perdeleri indirdik
Çılgın haykırışlarla aradık birbirimizi
Tam bulduğumuz anda birden kaybettik
Dilsiz tanıklar bıraktık arkamızda
Seslerimizi geniş alanlara gömdük
Kalın çizgiler çektik kısa ömrümüze
Su içtik ırmaktan denizlere döktük
Tarihi sıkıştırdık küçük yüreklerimize
Patlayacak diye umutla bekledik
Kayıt Tarihi : 23.12.2005 01:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!