Gecenin Deminde Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Zifiri kor gecenin nefessiz durağında
Yıldız gölgeli gözler ses verirdi uzaktan
Tınısında sevdası düşlerin ırağında
Ağlanırdı hep sessiz ömür özlem sağardı

Suyu yitik denizin deminde yaşar gönül
Ne sam yeli devadır ne de martı sesleri
Durma koş uçuruma yahut toprağa gömül
Dağlanırdı hep acı küflenmiş tuz yağardı

Gecenin saçlarında parlar zühal yıldızı
Gökyüzü avuçlarda artar ışık deryası
Sonra yankılanırdı o hıçkırıklı sızı
Bağlanırdı hep yazgı tarifsiz an doğardı

Güz güneşi telaşı vururken ellerine
Ellerin ah ellerin dokunur gibi sanki
Gözler dopdolu bulut yağar kum çöllerine
Çağlanırdı hep yaşam makbere zor sığardı

Şükran AY