Gecem'de Bir Şiir...

Sen benim ardımda iz bıraktığım çakıl taşlarımsın.
Sen benim denize döktüğüm kumdan kalem.
Ve sen sureti belirsiz mahlukat.
Benim değersizlik abidem ve yıkık viranemsin.

Kelimeler sessiz ve bana ait hepsi.
Sen yalnız ve yalınayak yürümeye devam et.
Ben sakladım kendime yaralarımı tazecik...
Sen üzmeye ve susmaya devam et.

Yeterli değil.Hiçbir zaman yetmedin.
Mutluyum lakin sen hep yoksun.
Kesilen bir damar gibi aka aka kurudun ya.
Yine de söküp atmaya güç yetiremedim.