Geceler Yine Ağlamaklı Şiiri - Işılay Kalan

Geceler puslu
Geceler yaslı
Geceler yine ağlamaklı
Ay bile hüzünlü bakıyor bugün
Yıldızlar nerede?
Yalnızlık geceyi de vurmuş anne
Senin bana yaptığın gibi,
Ondandır hüzünlü parlayışı ayın,
Ondandır matemim,
Kanlı gözlerim, ıslak yanaklarım...
Pencerem yarı açık,
Balkon kapısı da.
Bir ses duyarmıyım diye bekliyorum.
Rüzgar dahi esmiyor,
Kapı gıcırtısı bile yok.
Bu nasıl bir sessizlik bilinmez
Kendi soluğumu duyuyorum bir tek.
Bir de yalnızlığın soluyuşunu...
Ne kadar da soğuk.
Üşüyorum...
Seni düşünüyorum anne
Soğuk içime işliyor birden
Titriyorum
Yokluğunu da, soğuğu da, sessizliği de kabulleniyorum ama,
Gece hala puslu anne, yine ağlamaklı...