Geceler Şiiri - Ayşe Mattaoğulları

Ey uzun gecenin siyah perdesi
Hiç usanmazmısın
İstemezmisin güneşi görmeyi
Nedir bu sendeki kasvet
Dinmeyen ızdırap, milyonlarca dert.
ve her gece güneşe duyulan hasret.

Neden dertli gecelerde uzarsın
Usanmazmısın bu kısır döngüden
Kötülüklerin alabildiğine çokluğu
Ya üzmezmi seni çocukların yokluğu
Kafana takmazmısın.
Bomboş sokakları, caddeleri
Perdeleri çekili pencerenin buruk bekleyişi.

Dokunmazmı sana ha söyle haydi söyle...
Görmezlikten gelirsin.
Rızk avına çıkan insanların solan yüzlerini
Umutlarla dolu geçen bir günün yorgun ve bitap gecesini
Umrundamı Zekiye teyzenin inleyişi
Hasan dedenin öksürüğü
Hala inatla sermektesin siyah örtünü.

Kıskanmazmısın gündüzü
Umuda başlayan yolculuğun sıcak yüzü.
İmrenmezmisin çocukların oyununa
Ortak olmazmısın mutluluklarına
Baksana çiçeğin yaprağındaki çiğ tanesine
Parlaklığı kamaştırmazmı yüzünü
yokmu yapacağın iş, , ,
Bomboş sokaklarda kedilerin ve köpeklerin cirit attığı
Karanlık geceler.............
Sarhoşların evlerini bulamadığı boş caddeler
Kötülerin ve kötülüklerin kol gezdiği
Bitmek bilmeyen uzun geceler.....

Bilirmisin bu feryadım nedendir?
Dün gece sabaha kadar anam ağladı
Kim bilir babam kaç şişe şarapla
Tanımadığım hangi insanların yanındaydı.
Haydi şimdi sende bana yüklen
Durma haykır yüzüme
Stresle gerilen insanları
Huzur bulduğu tatlı rüyaları
Çocukların yarım kalan oyunlarını
Yorganla tamamladığı tekmeleri...
Durma hatırlat bana
Unutulmaya yüz tutmuş
Tatlı hatıraların mazideki yolculuğunun
Bu gecede başladığını.
Gündüz kanayan yaraların
Damla damla içine aktığını
Ah efendim ne desem lakin boş,
Eğer mutluluk gece ve güngdüzde değilse
Koş Allahım koş....