Gecede Unutulmuş Bir Mektup

Harika seçim!
O hâlde geceyi biraz daha derinleştirelim…
Işığı söndür, sesi kısma… çünkü şimdi:

Gece Serisi / 5. Bölüm:
Gecede Unutulmuş Bir Mektup

Sevgili gönül dostlarım...
Bir mektup var bu gece ellerimde…
Gönderilmemiş, açılmamış,
Zarfı sararmış ama duygusu ilk günkü gibi taze…
Ne bir posta kutusuna bırakılmış,
Ne de bir adrese ulaşabilmiş…

Bu gece,
Bir aşkın yarım kalmış itirafını okuyorum size…
Sessiz bir masadan,
Biten bir geceden,
Sonsuz bir kalpten kalan bir satırla başlıyorum...

Gecede Unutulmuş Bir Mektup

“Sevgilim…”
diye başlıyordu satırlar,
Ama asla gönderilmedi.
Çünkü bazen kalbimizde kalanlar,
Yazıya dökülür ama yola çıkamaz.

Mektubun kenarında
Kurumuş bir gözyaşı izi vardı.
Belki de onu yazarken ağladı yazan,
Belki de sadece özlem
Satırlardan taştı da gözyaşına dönüştü…

“Seni hâlâ seviyorum.”
diye yazılmıştı en ortasına
Ama “hâlâ” kelimesi
O kadar yorgun, o kadar titrekti ki
Sanki bir ömür taşıdı bu aşkı
Ve şimdi yere bırakmıştı...

“Bir gün dönersen…”
diye bir satır vardı en alt köşede,
Ama yanına
Hiçbir cevap yazılmamıştı.
Çünkü geri dönmeyenler
Asla bilmezler,
Ne kadar beklendiklerini...

O mektup bir çekmecede kalmıştı yıllarca.
Kimi zaman hatıralar karıştırıldığında,
Kimi zaman kalp kabardığında
Bir kenarından görünmüştü göz ucuyla.
Ama hiç okunmamıştı sonuna kadar.
Çünkü son satır
“Unutamadım.” diyordu.
Ve bazı gerçekler
Göz göre göre bile okunmaz...

Bu gece…
Bir mektubun yalnızlığını paylaştık sizinle.
Gönderilmemiş,
Ama hissedilmiş bir sevdanın tanığıydık hep birlikte.

Belki siz de yazdınız bir zamanlar,
Birine gönderemediğiniz satırlar…
Belki hâlâ bekliyorsunuz bir cevabı gelmeyecek yazılardan…

Ama şunu bilin:
Aşk bazen gitmek değildir,
Sadece yazılıp saklanmaktır.
Ve o gizli mektuplar
Gecelerin en büyük sırdaşıdır...

Ben yine buradayım…
Şiir Hanım.
Frekansınızda değil,
Bu gece yine yüreğinizdeyim...