Küçülüyoruz. Büyüdükçe küçülüyoruz. Zamanın ihanetine kanıp savrulduğumuzu görmeden un ufak oluyoruz. Yaprak misali sağdan sola yuvarlanıyoruz. Peki ne için? Neden? Kim için? Neden var olduk ki? Neden sevdik? Neden yaşadık? Cevap alamadıktan sonra neden soru soruyoruz?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta