Gece, yorgan olmuştu
Kımıltısız yorgun şehrin üstüne…
Kuşlar uyuyordu saçak kuytularında...
Çocuk uyuyordu;
Yanağında sönmüş bir gülümseme izi,
Avucunda annenin saçları,
Avucunda zamanın ipi,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
