“gece ve Deniz Arasında Sen”

Geceydi… saatler geç olmuştu,
Ama içimde bir şey yeni başlıyordu.
Yanımdaydın, sessizce…
Denizin sesi konuşuyordu ikimizin yerine.

Rüzgar hafifti, ama kalbim değil,
Her anında biraz daha yakındım sana.
Bir kelime bile etmesen anlardım,
Gözlerin o gece her şeyi fısıldadı bana.

Yıldızlar bile kıskanırdı seni izleyişimi,
Çünkü ben, ilk kez bu kadar derinden bakıyordum.
Tanımaya başlarken seni,
Sanki zaten çoktan tanıyormuşum gibi huzurluydum.

O gecede başka bir şey vardı…
Bir kıvılcım mıydı, yoksa kaderin izleri mi?
Bilemem. Ama bilirim ki,
O andan sonra kalbim sadece sana yöneldi.

Sen, denizle gece arasındaki sessizlik gibiydin:
Derin, sakin ve etkileyici.
Ve ben…
O sessizliğe aşık oldum.