Gece ve Ben Şiiri - İsmet Alp Önsöz

Kanar geceler…
Damla damla kan dolar avcuma
Yüzümü yıkarım onlarla;
Yeni kalkar gibi.
Ruhum bulunca kuytuyu
Yırtarım artık uykuyu;
Güne başlar gibi…

Benimle konuşmak isteyince
Gözüme uyku sürmesini çekmez ki gece
Karanlıklara dalarız öylece.
Sohbetin şerefine hatıraları yakarız
Hem ateşi ısıtır bizi hem aydınlanırız…
Farkında olmadan vakit yanar
Akrep yanar,
En güzel anda gelir bizi sokar!
Ve sonu gelir güneşle beraber vuslatın,
Şimdi gözyaşlarım yanan gözlerimi ıslatın…

İşte her gün geceler damlar bana doğru;
Kaybolmuş gibiyim ben hangi yöne gideyim,
Kime doğru…?