Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hoş bir seda yükseliyor yüreğimde
Sonra birden yol alıyorum yolsuzluğa ....
bu genç kalemin
coşkun ırmaklar gibi çağıldayan gür sesini
duyan varmıdır acep?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta