Gündüzleri yaşarken güneşimi söndürdüm..
Şimdi loş bir dünyada
dilimin tüm tat duyularını kaybetmiş
bir gri portreyim....
Ne zaman gözümü kapatsam,
vazgeçsem gökyüzüne dair hayallerden
bana yaklaşan bir ay oluyor,
üzerimi aydınlatan ışıklarını hissediyorum...
Devamsız GecelerKayıt Tarihi : 12.9.2009 21:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!