Birimiz gecenin karası, birimiz ışıktı. Birimiz nakışken beyaz ipeğin üzerine, diğerimiz zindan duvarına yansıyan ateş.
Birimiz Lut'ken, en dibine çöreklenmiş; birimiz Everest, güneşe ellerini uzatmış bekleyen.
Birimiz siyah, birimiz beyaz, birimiz umut, birimiz yalan...
Birimiz yutarken hayatı her soluğunda, birimiz gözlerinden can saçıyordu tüm ölmüş yüreklere.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Naif sözlerle örülü cümleler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta