Gece Gibisin Şiiri - Kazım Gök

Bazen zifiri bazen alaca olur karanlık
Özlediğim zaman gelir ay aydınlık
Ela gözlerin yıldıza benzer seyranlık
Sensizlik suskundur dilsizdir insanlık

Göresim geldi ay küsmüş saklanıyor
Karanlık derin ararım mum ışığında
Rüzgârın eser bazen olur fırtına
Söner ışıklar ararım bulamam seni

Kara olur gecelerin bazen alaca
Saklar tüm acıları yaralı salaca
Siyahın her tonuna benzer karaca
Gözün ne güzeldi sanki elaca

Soğuk olur gecelerin kar yağmur
Üşür taş toprak ağaç ve çamur
Varınca yanlarına ısınıp olur mamur
İçimdeki ateş sensin yıllanmış salamur

Sessiz olur karanlığın duyulmaz
Ağlayıp durur özleyen bulunmaz
Uzak olan gelmez yakın gidemez
İçime giden yolda izin silinmez

Gece gibisin her gün hüznün karanlık
Güneş oldum senin peşinde pervanelik
Ben geldim sen kaçtın kavuşma anlık
Seninle kalmak için ay gibi olsam artık