Gece Şiiri - Şevki Gönüllü

Yağmur bir klişe gibi yağıyor
Asfaltta yansıyordu sokak lambasının ısığı
Yoldan çıkmış bir hayat geçiyordu kaldırımdan
Evsizin umursamaz bakışlarında
Gece yıldızlarını yerleştirmişti
Cazın ve viskinin gecesine
Siyah bir sigara savurdu dumanını
Boşluğa..
Kimileri ölürken
Kimileri yeşeriyordu bitkiselde
Duman.. duman..

Bir çocuk kıvranıyordu
Hayat kadının karnında
Kadere küfredercesine
Politizim yerini apolitizm
Kayıplarımız çoğalıyordu
Her durakta..

Soğuk bir şehir,
Kederli bir şehir, şimdi yüreğim..

Vapurlar dolu kalkar her bir limandan
Dalgalarında martıları katleder
Ve boşaltır leşlerini bir sonrakine
Can yeleği simit bastıramaz açlığı..

….

Yağmur..
Adının hakkını verircesine
Çarpıyordu sokaklara
Sokaklar boş zamanın en gece vaktinde..