Dışarıdaki rüzgarın uğultusunu dinliyorum:
Gece gece...ağaçların sarsılışını,
Odamın duvarına çarpışını
Dağlarda yankılaşını.....
Garip, korkunç gürültüsünü dinliyorum.
Arada bir yağmur sesi karışıyor,
Savrulup duvarlara çarpışını duyuyorum.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta