Gece Şiiri - Kaybolan Gemi

Issız geceler miydi seni düşündüren
O sessizlikler miydi sensizliği hissettiren
Gözlerinin karası adeta bu gece gibi sevgili
Siyah, derin, bilinmezliğe gider gibi

Güneş doğmuyor dünyama sanki
Adeta senin karanlığında kaybolmuş gibiyim
Tek pusulamı yıldız, yolumu aydınlatanı ay sanardım
Meğer her şeyim senmişsin sevgili

Şimdi sana gitme desem kalır mısın sevgili
Yine pusulam, aydınlatan fenerim olur musun
Ben kadupul çiçeği olmaya razıyım
Toprağım senin yüreğin olsun yeter ki

Köklerim senden başkasını istemez sevgili
Onlar da sensizliği hissetmiş belli ki
Şimdi güneş doğuyor, gitme vakti
Sensizliği artık hissetmeyeceğim neyse ki