Yürüyorum, gecenin en zifiri anında.
Hayallerimi çalan, hüzün sokağında.
Bir adam geliyor, elinde loş bir lamba.
Ne yapsam da çıkıyor karşıma bir anda.
Soruyor bana; hakikat mi dersin rüyana?
Kendimi kaybettim ne desem ki bu adama.
Zannetme diyor, habersiz mi ki yaradan sana.
Sadece bekle, yeni bir sabaha...
Kayıt Tarihi : 20.1.2021 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!