Geç Kalınmış Özür! (minik kurbağaya :)

kanatlarımı bile verirdim sana
yeter ki yüzünü çevirmeseydin bana
kızıp durmasaydın..

hiç susmazken,birşeyler beklerken benden,
o kadar çok sessiz kaldım ki sana..
belki bilseydim yüreğinin kırıklarını,
parçalarını toplayıp verirdim sana..
öyle çıkardım hayatından.

kalbimi isterken benden,nefretimi kazandın..
sonra o incinmiş sözlerini,
susmayan yüreğini hissettim..
kocaman bir yürek bu dedim,içi harikalar dolu..

minik kalbine sığdırabildiklerine bakakalmışken,
sözlerinle kulaklarımı tıkadın,gözümü boyadın..
kanatlı birşey yaptın beni..

oysa ben seni anladığımda saat 12yi çoktan geçmişti

n'apsam saramadım,
kırgınlıklarını toplarken,
ellerim kanlar içinde bu şiiri yazdım sana..
(12.05.07)