Gebersin Katil Şiiri - Mehmet Postallı

On binlerce canı, suçsuz katletti;
Sürüne sürüne gebersin katil.
Bütün bir milleti yerinden etti;
Sürüne sürüne gebersin katil.

En vahşi hayvandan daha vahşidir
Sırtlanların, çakalların eşidir
Soykırım, kalleşlik onun işidir;
Sürüne sürüne gebersin katil

Dayamış sırtını koca gavura
Bir yiğit çıksa ki alnından vura
Uyuz köpek gibi düşüp çukura;
Sürüne sürüne gebersin katil

Hiç durmadan saldırıyor dört yana
Caddeler, sokaklar boyandı kana
Tez vakitte düşüp kaynar kazana;
Sürüne sürüne gebersin katil

Yüreğimi yaraladı derinden
Mazlumları Hâk korusun şerinden
İkbal devşirmekte kan üzerinden
Sürüne sürüne gebersin katil

Ekmek kuyruğuna bomba yağdırdı
Her gün yüz, ikiyüz masumu kırdı
Kardeşi kardeşten çekti, ayırdı
Sürüne sürüne gebersin katil

Aç, suzuz bıraktı sayısız canı
Felç olsun, beyninde kurusun kanı
Son zamanın Firavunu, şeytanı;
Sürüne sürüne gebersin katil

Bebeklerin, çocukların suçu ne?
Yakıldı, yıkıldı binlerce hane
İdamla kapanmaz yediği nane;
Sürüne sürüne gebersin katil

Yediği nimetler zehirlese de
Pis kokudan varılmasa cesede
Leşini böcekler, kurtlar yese de;
Sürüne sürüne gebersin katil.

Mazlumların ahı tutsa da tezden
İçine kor düşse, yakıcı közden
Rabbim, bu duâmı ederim özden
Sürüne sürüne gebersin katil

Mehmet Postallı / 2025