Gazzenin yetimleri Şiiri - Dağlar Özügüç

Sussun artık bombalar altındaki yetimlerin
Gönül dallarımızı kıran haykırışları
Üstü açılsın dinlensin mazlumların
Vahşet odaklı bu dayanılmaz dertleri
Pusularda kırdırılan Asyanın çerileri
Karlar altından çıkan kardelenler gibi
Sonunda mutlaka insanlar uyanacaklar
Geceyi göle çevirdi mazlumların göz yaşları
Arşı alaya da çıksa zulmün haykırışları
Bu ağıt yüzyıllarca bu mahfillerde söylenecek
Bozkırlarda kurumuş otlar yeniden yeşerecek
Kahır kahbeleri gözlerimize mil çekselerde
Bu saatten sonra evvel Allah gönül gözümüz
Yaşanan vahşeti görmeğe yetecek
Tiryaki menekşeleri misali sökülüp alınıyor
Bağrımızdan kefensiz mor çocuk bedenleri
Bu harami işkencesi hiç bitmeyecek mi?
Bu kahır gecesinde sevgiye ömür biçilemeyecek mi?
Yazık ki artık başka çaresi kalmadı
Adalet için insanlık için Allah rızası için
Bu millet geliyor çocukları kurtarmak için
Yine bu coğrafyaya sonunda biz
Gülümsemeyi yeniden öğreteceğiz
Sevgiye muhtaçlara yurtsuzlara
Mültecilere kaçkınlara derman olacağız