Gazze’li çocuklar Şiiri - Ali Doğanay

Bir cocuğa yakışır mı, hiç çığlık sesi
Bomba ile kesilir mi, çocuk nefesi
Oyunlarda kalırken, sonsuz hevesi
Bitmeyen şarkılara beni yazıldılar

Düğüm düğüm oldu can boğazımda
Hüzünlere boğuldu, sözler yazımda
Onca çocuk ruhu uçtu kasımda
Kanatsız kuşlara beni yazdılar

Sabahı hasretle bekleyen gözler
Ve dâhi yok oldu camda ki izler
Belki de aynı gün, öldü ikizler
Kırılmayan camlara beni yazdılar

Çocuklar cennet oldu, artık çocuk yok
Dünya eskisinden, çok daha soğuk
Yeryüzü bombalardan, hep oğuk oğuk
İçimde ki cehenneme beni yazdılar

Bu nasıl bir oyundur, bu nasıl sobe
Zalim kana doymuyor, dünya körebe
Kayboldu tüm çocuklar, oyun bitmiyor
Beni yine sonuncu cana yazdılar