Gazze'de Gece Şiiri - Gülten Nazlı

Gece çökerken üstüne Gazze'nin,
Bir annenin gözyaşı karışır ezana.
Sokaklar yetim, duvarlar sessiz,
Bir çocuğun oyuncağı gömülür toprağa.

Gökyüzü yıldız değil, kurşun yağar,
Bir dua yükselir, paramparça yürekten.
Kimi kardeşini taşır enkazdan,
Kimi suskun bekler bir haber, derinden.

Ekmeği bölüşmeden, hayali bölüşen
Çocuklar vardı bir zamanlar burada.
Şimdi gözlerinde dünya kadar hüzün,
Ve ellerinde barut kokusu, yara...

Gazze...
Bir şiir olsaydın, kıyametle yazılırdın,
Her mısran gözyaşı, her dize feryat.
Ama sen,
Sen susarken bile konuşursun en gür sesle —
“Unutmayın beni” diye haykırarak!