Gazze Şiiri - Şairül İslam Yunus Kokan

Bir çocuğun gözlerinde güneş söndü,
Kumların üstüne kan düştü sessizce.
Bulutlar ağladı, deniz sustu,
Gazze, yüreklerde bir yara oldu.

Gün olacak Gazze huzur bulacak,
Çiçekler açacak taşlar üstünde.
O gün ölüm değil, hayat kazanacak,
Gazze, özgürlük şarkısı söyleyecek.

Taşlar anlattı hikâyelerini,
Duvarlar çizdi çığlıkları.
Her bomba bir mezar açtı,
Toprak, acıyla doldu taştı.

Gün olacak Gazze huzur bulacak,
Çiçekler açacak taşlar üstünde.
O gün ölüm değil, hayat kazanacak,
Gazze, özgürlük şarkısı söyleyecek.

Annelerin duaları gökyüzüne asılı,
Elleri boş, gözleri umutla dolu.
Bir ekmek, bir su, bir nefes,
Hayat, bu kadar mı zor olur?

Gün olacak Gazze huzur bulacak,
Çiçekler açacak taşlar üstünde.
O gün ölüm değil, hayat kazanacak,
Gazze, özgürlük şarkısı söyleyecek.

Yıldızlar bile saklandı utancından,
Gece, kanayan yaralara baktı.
Çocuklar uyudu bombaların gölgesinde,
Rüyalarına barış gelmedi.

Gün olacak Gazze huzur bulacak,
Çiçekler açacak taşlar üstünde.
O gün ölüm değil, hayat kazanacak,
Gazze, özgürlük şarkısı söyleyecek.

Deniz, tuzunu kaybetti gözyaşlarından,
Kumlar, acıyı emdi toprağa.
Gazze, bir şiir oldu yüreklerde,
Sessiz, derin, yaralı.

Gün olacak Gazze huzur bulacak,
Çiçekler açacak taşlar üstünde.
O gün ölüm değil, hayat kazanacak,
Gazze, özgürlük şarkısı söyleyecek.