Gazi Çocuklar Şiiri - Ahmet Yıldırımtepe

Kan ve göz yaşıyla çizdim
Güzel ülkemin sevda sınırlarını.
Tuzludur bilirsin
Bu yüzden çöl iklimi vardır sınır kapılarımda
Bu yüzden dikenlidir belki saç tellerim
Kaktüsler gibi...

Ama kıymetlidir
Bir kaç yılda bir çiçek açar sadece.
Şanslıysan görürsün
Yahut nasipli.
Kiminin bahtına kaktüs çiçeği düşer
Kimine bomba...
Tıpkı gök gürler gibi.

Bu aralar
Bir savaş peydah oldu gönül kentime
Dili tutuldu çocukların
Bomba sesinden.

Bir eşi olmayan ayakkabılar
Bir bıçak misali saplanır bana
Nereye bakarsam çarpar yüzüme
Bir bacağı kopmuş gazi çocuklar...
Sırtlarında çanta, elinde değnek
Düşe kalka solar bir çiçek gibi
Okul yollarında gazi çocuklar...

Neden sonra söner bir bir yıldızlar
Niçin doğamaz ki bir daha güneş
Bir bir terk ederler kaktüsler bile.
Bırakıp giderler sarı çölleri

Geçmez artık, su arayan bir kervan
Yusuf'un beklediği.
Ne de Züleyha'yı sarartacak bir samyeli
Bu kanlı topraklardan.

Usul usul kan sızar
Çölümün gazi çocuklarının
Kopan parmaklarından

AHMET YILDIRIMTEPE