Gaybana Sevdalar Şiiri - Sevinç İnal

Ne sen bu bağda bağban ne ben asmada üzüm
Ne sen ömrüme bahar nede ben sen de güzüm
Bak bütün hesaplara kapadım elim yüzüm
Şu hiçlik denizinde hiç olmayadır hüznüm…
__________Sevmiştim işte seni gönlümdeki rahnemdin
__________O gül cemalin ile gözlerimde hep nemdin…

Çınlardı gök kubbede yüreğimin avazı
Sen bilmiyordun ama kaderimdi bu yazı
Ah be ömrümdeki kış ah narımın ayazı
Neylesin çorak yürek sensiz mey ile sazı
__________Harabat ehil ister bilmez misin can özüm
__________Yar meşkin sofrasında kapansın iki gözüm

Sanki Cümle mahlûkat bizi izler gibiydi
Rüzgâr nefes almazdı o meltemin eliydi
Çılgın gibi sevmiştim belki aşkım deliydi
Ya da akan bir nehir duyguların seliydi
__________Ne oldu da kurudu sevdamın yatakları
__________Neden kızıla çaldı gözlerimin akları…

Yol üzeri gölgeler hepsinde sen saklısın
Ben ne diyem feleğe her daim sen haklısın
Sürüldüğüm gönlünden gönlüm nereye varsın
O fersunde resminle sen solmayan Nuransın
__________Düştü gözünden cismim ceffelkalemdir dilin
__________Bitti gönül nöbetim, yar defterinden silin…

Ay üstü Şeyma düştü haleleri karanlık
Bir sevda nöbetiydi yalandanmış sultanlık
Ol bülbül figan eder yine gülde krallık
Gaybana sevdaların ölümünde sultalık…
__________Vur sehpası devrilsin bu gönül linçi bitsin
__________Haydi, çek şu ipimi bu sevda baştan gitsin…

'Harabat ehline hor bakma şakir, definelere malik viraneler var'

Sevinç İNAL

Ceffelkalem: Düşünmeden söylemek
Fersunde: Eskimiş yıpranmış
Nuran; Nurlu ışık, aydınlık
Şeyma: Ayin üzerindeki koyu leke
Rahne: Yara