Gavura Gardaşşan Şiiri - Ahmet Kurt

Boyayla cilayla süslesen de boş,
Gavura gardaşsan sen bana nesin?
Sakın ha kaçırma hep peşinden koş,
Gavura gardaşsan sen bana nesin?

Gönlünüz aynıdır, yönünüz aynı,
Hedefte birsiniz, yalınız aynı,
Camiye dönersin çanınız aynı,
Gavura gardaşsan sen bana nesin?

Zulmete maruzken masum Müslüman,
Toprağa düşerken o körpecik can,
Sızarken inceden oluk oluk kan.
Gavura gardaşsan sen bana nesin?

Ermeni, Yahudi daha neler var,
Azlığım dedikçe arttı itibar,
Mensubiyet yoksa davarsın davar,
Gavura gardaşsan sen bana nesin?

Davara hakaret oldu yazdığım,
Yalan mı desene bunca dizdiğim,
Sayende silindi önce çizdiğim
Gavura gardaşsan sen bana nesin?

Yolları bitirdin kapılar kaldı,
Aralık görünce köpekler daldı,
Sahibi ustaca üstüme saldı,
Gavura gardaşsan sen bana nesin?

Hangi pisliğini yazsam nafile,
Ne insan ayıkır ne biter çile,
Attığın her adım sinsi bir hile,
Gavura gardaşsan sen bana nesin?

Münafıklık bile az gelir sana,
Bütün melaneti doldur çantana,
İbni sebe denen zattan bu yana,
Gavura gardaşsan sen bana nesin?