Gassan Satar Şiirleri - Şair Gassan Satar

Asksizligin ertesindeyim
Ayrilik demek icimden gelmiyor
Ayriliga care yok
Giden donmuyor
Mektuplar yaziyorum
Sevgiliye hic gondermedigim

suskunlugum yuregimin carpintisini anlatiyor
tenimde kucuk sehvet adimlari kol geziyor
dudaklarim islanmis sehvetin sarabindan
seni dusluyorum sevdasizligimin acliginda

ah ellerim oksuz cocuk gibi ariyor seni

Gulumsemeli hasretlerdeyim
Cocuklugum sarilmis en cok sana
Yikasan yuzumu narinliginle
Saclarimi tarasan
Nasihatlar versen cocuk yuregime
Ucurtmalarim utangac

sevmek seni yaman bir is
hele opuslerin tadi dolasirken
duslerimin en orta yerinde
binbir orman yanginini tasirken bedeninde..
simdi seni ozledim desem
sevismeyi ozledim desem

Bana oyle geliyor ki
Yalnizlik icin dogmusum
Ya da yalnizlik icin dogdugunu sanan
Cok olan azlardan biriyim

Derdim hayatla degil belki

Kaderine isyan ediyordu
Bunlari hic haketmedim ben diyordu
Sanki dunyanin butun problemleri onun uzerine yagiyordu
Belkide dunyadaki en sanssiz insan kendisiydi
Kader diyordu
Bazen buna razi olasi geliyordu

Yorgun nicedir dunya
Gunese kavusmasiz donusunde
Ay da dilinde ayni huzunlu turku
Sevilen sevenden habersiz
Her ask kendi kisir dongusunde
Sevdalar birbirine benzer

Haydi kaldir basini
Birak eski sozleri
Eskidi o sozcukler
Ask yuruyor coskunca
Her adimda yeni sozcukler dogurarak
Yeniden oku kendini

Dudaklarinin tadini akitamadi ya dudaklarima
Bir sicakligini esirgedi ya bu sehir
Koynunda bir sabahi cok gordu ya
Sevemedim senin sehrini

Acimi saklarim ruzgarindan

`ne o, yuzun alli pullu` diyor arkadaslarim
`hayalinde sevismeleri mi buyutuyorsun yine`
sevismeler neresine yetsin
kadinimin cicek acmis baharinin kokusuna
sakli gizli heyecanli arzulu bir ask
sen benim ugur bocegim oldun kadinim