Gariplerin halinden... Şiiri - Hasan Bel ...

​Yükü dağdan ağırdır, tartılmaz kantar ile,
Yolu yokuş olsa da, ölçülmez pergel ile,
Gönül gözü kapalı, bakarsan engel ile,
Görenler de anlamaz, gariplerin halinden.

​Sofrasında hüzün var, ekmeği tuza banar,
Dışarıdan buz tutar, içeriden hep yanar,
Sözde herkes dostudur, ismini dostça anar,
Gelenler de anlamaz, gariplerin halinden.

​İlim irfan yetersiz, o sessiz feryatlara,
Sığmazlar ne saraya, ne yedi kat katlara,
Binip gitse ruhları, o kanatlı atlara,
Kalanlar da anlamaz, gariplerin halinden.

Eğilmez zalimlere, dik dursa da o başı,
Zehir zıkkım olsa da, yediği garip aşı,
Musalla taşlarına, dökülse de göz yaşı,
Silmeyenler anlamaz, gariplerin halinden.

​Adem’den beri gelen, bu yükü taşır deri,
Kader defterlerinde, bellidir elbet yeri,
Menzile varmak için, dönülmez yoldan geri,
Gelmeyenler anlamaz, gariplerin halinden.

​Dertli kul Hasan der ki, sözün ciğer dağladı,
Mürekkep isyan etti, kalem kara bağladı,
Gece şahitlik etti, seher vakti ağladı,
Bilmeyenler anlamaz, gariplerin halinden...

Hasan Belek
30 Kasım 2025-Akçay