Garipleri seviyorum Şiiri - Salih Yıldız

İslam’a ilk hizmet eden, garipleri seviyorum.
Hayırda en önden giden, garipleri seviyorum.

Ebubekir, Ömer, Osman, Ali ve cümle sahabe; (r.a.)
Düşman olanlar bunlara, yürekleri hep harabe.

Tabiin te-be tabiin isimsiz nice şehitler;
Seviyorum cümlesini ilim dolu müçtehitler.

Dağılmışlar tüm Dünya ya ilim irfan yaymak için;
Rahatı terk eylemişler dememişler neden niçin.

Nice eserler yazmışlar mum ışıklı odalarda;
İğneyle kuyu kazmışlar, yer almışlar dualarda.

Abdul-halik gücdüvanî, İmamı şahı nakşı bent;
Köy kasaba dolaşmışlar, geçmemişler mahalle semt.

Müceddidi elfi sânî, Abdül-kâdiri ceylanî;
Bulunmaz hiç birisinde, bizim gibi malayani.

Asrımızda da bulunur, İman, Kuran fedaisi;
Belki içimizde yaşar, Mehdiyi resul dâhisi.

Rabbim bize nasip eyle, son garipleri tanımak;
Her safhada yanlarında, hizmetlerinde bulunmak!

İslam’a son hizmet eden, garipleri seviyorum.
Zahmette en önde giden, garipleri seviyorum…