Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Delikten yaşam tütüyor
Böcekler ile ötüyor
Kızaran ekmek
Çarpıyor, nasıl iştahla
Yırtık giysiler altında
Beş çocuk yürek.
Toplanmış kuşluk vaktinde,
Kırağı, çiyler içinde
Yoksul İsalar.
Küçük delikte yüzleri,
Ekmeklerde aç gözleri
Ne söylüyorlar?
Büzülmüşler, bu alaca
Tan vaktinde, budalaca
Dualar kime?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta