Ben bir yere kustum
O acı dolu kokuyu
O beni her yere kustu
Bıkmadı kusmaktan
Usanmadı
Bir gün gelsek
Hangi kent güzelleşmez
Bir gün geldi
Bir gün geldik
Eridi içimiz
Kül olduk yana yana
Açlıktıysa beni bırakma nedenin
Doydun işte
Ben ise doyamadım hala
Canımı bulamadım
Kalemim bileylensin diye
Daha çok da
Bir sen varsın içimde.
Bir sen varsın ölümde.
Bir sen varsın sevgide.
Bir ben varım sende,
varsın, olsun olacaklar.
Sana benzemek suçsa babacığım,
Annemin döktüğü gözyaşları
Şimdi sevdiceğimin döktüğü yaşlarsa
Kurban olacağım o yaşlar
Mahkumiyetimin fermanıysa şimdi
Ve suçlanıyorsam bu yüzden
beni böyle sevmediniz.
çocukken kırıldığımda susmamı öğrettiniz,
gençken direndiğimde düşman ilan ettiniz.
sevince korktunuz,
sorunca susturdunuz,
beni böyle sevmediniz.
Bilmemezliğim mi benziyor
Ağlayışıma
Ve ağlayışına
Ağlayışım
Ve ağlayışın mı benziyor
Bilmemezliğime
Beklediğin söz bahar mı benden?
Kestiğin ağaçlarımın hesabını vermeden
Yalnızlığını mı giderecekmişim?
Ben kendime yetmezken
Bu dört duvar bana cehennemken
Senin güzelliğin
Üzerine konuşulmamış
Keşfedilmemiş bir kıta gibi
Erişilemez bir ufkun sonsuzluğunda
Öyle ki, senin güzelliğin
Çok sevdiğin birinden aldığın bir övgüyü
Konuş Mustafa Suphi
İntikamını alamadık
Yetmedi can verdiğin toprakların
Çiçeklerini koparttık
Sevgimizi anlatamadık
Çiçekleri avucumuzda kuruttuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!