Garip bir virane vardım adı değirmen değil

DİVAN

Garip bir virane vardım adı değirmen değil
Durmaz gece gündüz döner öğüttüğü un değil
Derdi nedir niçin ağlar sırrına eren mi var
Gözü kan pınarı amma akıttığı kan değil

Beş harfle ismi yazılır iki tane hecesi
Tek cevherden var eğlemiş yücelerin yücesi
Alem onun talebesi o alemin hocası
Cümle alim on da okur kendisi irfan değil

Sordum konu komşusunu kardeşmiş ay güneşe
Kaç bin asır gelmiş geçmiş emeği gitmiş boşa
Var olduğu günden beri sahnedir her savaşa
Sayısız kahraman yenmiş kendi kahraman değil

Dinli dinsiz ayırt etmez yoktur üvey öz onda
Bir tarafı sıcak yanar bir kenarı buz onda
Cümle can murada ermiş oğlan onda kız onda
Mevlam ona lütfeylemiş varlıktan noksan değil

Kimisine han gibidir kimisine dar olmuş
Kimisine kanlı düşman kimisine yâr olmuş
Baksana Cemal Divani kün emriyle var olmuş
Feyekünle yok olacak koç değil kurban değil
CEMAL DİVANİ"