Garip Şiiri - Eren Özyalçın

Birlikteliğimizin pusuda yatan gerginliğiydi patlak veren.
Olasıydı yorgun ruhlarımızda alınganlık.
Ben, “gönül umduğuna küsermiş” diyorum,
Sen ise tek kelime;
Garip...
Gerçekten de garip, eğer yoksa ortada galip...
Bilmiyorum, yaşadın mı hiç alıngan ruhunun sancısını?
Bilmiyorum, ama benim ruhum sancıyor,
Kimi zaman kanıyor ufak dargınlıklara;
Kan yerine, huzurum akıyor tükenmiş çaresiyle.
Huzur kaybından ölmekten değil,
Küsmekten korkuyorum ödünsüz benliğime...