Garip Şiiri - Turgut Uzdu

Çok garip
Geldiğinde sevgin büyümüştü,
Çiğler, goncalara küsmüştü kuşluk vakti,
Bülbüller aşka gelmiş,
Gün boyu ötmüştü.

Beyaza bürünmüştü bulutlar,
Ne de güzel salınıyordu sümbüller
Neşe esiyordu bağırlarında,
Keyiflerine diyecek yoktu
Nasıl kokuyordu bilsen güller…

Ne güzel şeymiş huzur,
Kelebeklerle dans etmek,
Ölmek isteyip de
Mutluluktan,
Bir türlü ölememek…

Garip,
Geceler ağlamıştı ayak izlerine bakıp bakıp
Kelebekler kahrından ölmüştü,
Çiçekler üzgün bakıyordu
Rüzgâr susmuş
Güller boynunu bükmüştü.

Geçmez diyordum
Sensiz günler, geçmez sensiz geceler
Bitmez diyordum,
Anlata anlata bir türlü bitiremeyen
Kahrolası heceler…

Bak bitti her şey,
Adını bile anmıyor dilim...
Hınçla da olsa,
Bak, takvimden her gece
Sensiz de koparabiliyor artık ellerim...

Çok garip, geldiğinde sevgin,
Gittiğinde hasretin büyümüştü
Hep bir şeyleri büyüttün
Sevin, yüreğimden de büyük oldu
Yüreğimdeki yerin.

Şiirin Kayıt Tarihi 11.05.2007 00:40:00