Garbin Memed Şiiri - Ali Gençay

yıllardan arta kalan
dilde kahır
bir de garibin memed di
siyatikli bacak
tahtalı diğeri
titrek elinde tütün tabakası
üzeri Çin'ce işlemeli
çok kez dolamış kağıdı tütünü
ellerinden belli
sararan bıyıklarda kaç kez söylemişti
o uçuk bir ezgiyi
anladı bakışlarımdan merakı sezdi
kenarından kaldırıp sekiz köşe kasketi
dedi;
''yanaş hele berime gel,gel bi,,
o koca taştan adam
dillendi
kelimeleri divana serildi
Kore'de vermiş bacağının birini
kabartıp göğsünü
duman dolu ağzıyla
dedi;
''vallah birini daha veririm vatan için ne ki,,
siyatik kilitlemiş diğerini
tütüne de orda alışmış
gakoş onbaşıya sövüp durdu
tabaka ölünce ondan kalmış
iki yıl dolmamış askerliği
tahtalınmış bacağı
sonra
baba ocağı
anası karışlar vermiş
babası öküzler devirmiş
harman vakti evlenmiş
ne bilsin
yeni gelin
dememişler alınca ederini
koca tutmuş zemheride ete köyün gencini
bir kez daha vurmuş kaderi
ısırdı bıyıklarını dikti gözlerini
dedi;
''kahpenin dölü kırdı belimi,,
çınlamış telgrafın telleri
beş,on gün sonra
gelmiş emmi oğlunun bayraklı kefeni
ağıtlar
yitikler
köy mahşer yeri
koca kış geçmiş
bahara bağlamış kader
kapkara
tezek kokulu geceleri
babası
amucaları
demişler
koma başları yerde bebeleri
almış yengesini nikahına
bir kez bile dokunmadan geceleri
ne baba demiş
nede emmi bebeleri
hep davar gütmüş
gündüzleri
geceleri
tabakalar yetmez olmuş
bir,bir
art arda yakmış
yanmış ciğeri
adını garibin memed
koymuş diğerleri
ne ana kalmış
ne baba
ne de yadigar yengesi
bebeler adam olmuş
biri maliyede defterdar
diğeri
deniz teğmeni
çıkardı tahta bacağını
yılları gibi yanan ateşe atı verdi
kuşağından çıkarıp tabakasını
tütünü ateşe verdi
mendiline sardığı madalyayı çıkardı
dedi;
'' al bunu al kurban olurum
herkese söyledim deli dediler
ne ola da cesedim sancakla geleydi,,
içim yandı
kalktım divandan
izin istendi
ne bitmez geceydi
sabahın kuşluk vakti
sala verildi
ölen garbin memed di
gün yarılamadan
gömüldü kahır dolu
bedeni